KU Leuven staat helaas in het oog van een heel kwade storm. Grensoverschrijdend gedrag is een realiteit, ook aan KU Leuven. Recent barstte de bom na persreportages over extreem grensoverschrijdend gedrag.
Reeds jaren drukte de ACLVB op het Comité voor Preventie en Bescherming op het werk de bezorgdheid uit dat het vertrouwensnetwerk, hoe goedbedoeld en goedwerkend ook, toch een belangrijk deel van melders/slachtoffers op hun honger laten zitten én dat de figuur van de ombudsman niet werkt gezien zijn (soms vreemde) focus op bemiddeling samen met de onmogelijkheid rechtstreeks te interveniëren. De acties van de vertrouwensantennes en die van de ombudsman stranden meestal bij de hiërarchische overste die geen of ongepaste handelingen stelt. Vaak uit onkunde (bv. leidinggevende of ZAP zonder HR-ervaring of -kennis), soms uit onwil (bv. ZAP die morgen zelf door die aangeklaagde ZAP’er beoordeeld zal worden). Ook de personeelsdienst is gebleken een onbetrouwbare partner te zijn voor slachtoffers.
ACLVB KU Leuven werd uitgenodigd op interview bij ROB TV (regionale TV voor Leuven) m.b.t. grensoverschrijdend gedrag door proffen.
In dat interview haalt onze voorzitter een aantal systeemfouten aan waardoor dit gedrag mogelijk wordt en soms ongemoeid gelaten wordt:
- we leven nog steeds veel te veel in een “feodaal” georganiseerd KU Leuven [faculteiten (en soms departementen binnen faculteiten) zijn nog steeds te veel “baronieën” die hun eigen weg gaan zonder rekening te moeten houden met centraal gezag of met de ander] eerder dan een cultuur waarin alle onderdelen van KU Leuven (bv. ook alle verschillende personeelscategorieën) “samen werken”;
- proffen moeten elkaars publicaties beoordelen, moeten elkaar bevorderen en zien hun rollen (baas/niet-baas) regelmatig onderling veranderen na verkiezingen; er is dus steeds een terughoudendheid om elkaar terecht te wijzen;
- we hebben een goed laagdrempelig vertrouwensnetwerk waarin grensoverschrijdend gedrag kan aangekaart worden, maar dat netwerk is onbevoegd om écht te interveniëren indien nodig;
- proffen hebben geen goede “code of conduct”: wat zijn hun verantwoordelijkheden en wat zijn de grenzen waar zich aan te houden ?
ALCVB KU Leuven draagt ook enkele oplossingen aan:
- we vragen een extern meld- en opvolgpunt (zie volgend punt en bijlage) dat effectief toeziet dat de hiërarchische lijn zijn verantwoordelijkheid neemt; dat voorlopige maatregelen kan afdwingen; dat de melder en/of het slachtoffer op de hoogte houdt van het vervolg;
- preventieve aanpak: we willen een gedragscode voor academisch personeel dat hun taken beter beschrijft en ook de grenzen van toelaatbaar gedrag;
- curatieve aanpak: een moderner tuchtreglement is nodig waarin de academische vrijheid nog steeds voorop staat maar waarin de verjaringstermijn realistischer bepaald moet worden, waarin een mogelijkheid tot het nemen van voorlopige maatregelen beschreven wordt én waarin de rector niet langer tuchtoverste kan zijn (zodat hij niet langer in een “onmogelijke positie” bevindt om het juiste te doen);
- samenwerkende units met sterke HR-aansturing, helemaal weg van de huidige “feodale structuur”.
